Python yorumlayıcısını kapatıp tekrar açarsanız yaptığınız tanımlar
      (işlevler ve değişkenler) kaybolur. Uzunca bir program yazmak isterseniz
      bunun için programınızı bir metin düzenleyici ile hazırlayıp yazdığınız
      dosyayı yorumlayıcı girişi olarak kullanırsanız daha iyi olur. Bu işleme
      betik yazmak denir. Programınız uzadıkça bunu daha kolay idare etmek için
      birkaç dosyaya bölmek isteyebilirsiniz. Yazdığınız bir işlev tanımını
      kopyalamaya ihtiyaç duymaksızın birkaç programda kullanmayı da
      isteyebilirsiniz.
    
      Bu iş için Python'da modül denen dosyalar var. Bunlara yazılan tanımlar
      diğer modüllere ya da etkileşimli kipteki yorumlayıcıya import
      deyimi ile yüklenebilirler.
    
      Modüller .py uzantılı metin dosyalarıdır ve içlerinde
      Python deyimleri ve tanımları bulur. Bir modül içerisinde
      __name__  global değişkeninin değeri (bir dizge) o
      modülün adını verir. Örneğin, favori metin düzenleyiciniz ile
      fibo.py adlı bir dosya yaratıp Python yorumlayıcısının
      bulabileceği bir dizine kaydedin. Dosyanın içeriği de şu olsun:
# Fibonacci sayıları modülü
def fib(n):    # n e kadar Fibonacci serisini yazdır
    a, b = 0, 1
    while b < n:
        print b,
        a, b = b, a+b
def fib2(n): # n e kadar Fibonacci serisi geri döndürür
    sonuc = []
    a, b = 0, 1
    while b < n:
        sonuc.append(b)
        a, b = b, a+b
    return sonuc
      Yorumlayıcıyı açıp bu modülü şu komut ile yükleyin:
      Bu fibo içindeki işlev tanımlarını yürürlükte olan simge tablosuna
      eklemez; sadece modül adı fibo tabloya eklenir. İşlevlere modül adı
      kullanarak erişilebilir:
>>> fibo.fib(1000)
1 1 2 3 5 8 13 21 34 55 89 144 233 377 610 987
>>> fibo.fib2(100)
[1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, 55, 89]
>>> fibo.__name__
'fibo'
      Bir işlevi sık sık kullanmak isterseniz bunu yerel bir isme
      atayabilirsiniz:
>>> fib = fibo.fib
>>> fib(500)
1 1 2 3 5 8 13 21 34 55 89 144 233 377