Bir çok sistem üzerinde, kullanıcı kimlik denetimine gerek yoktur; örneğin, bir ağa bağlı olmayan bir iş istasyonu sanırım herhangi bir kullanıcı kimlik denetimine ihtiyaç duymaz, çünkü davetsiz bir misafirin makineyi kullanması için fiziksel erişime ihtiyacı vardır.
Bazen, bir kullanıcının bir makinenin sağladığı bir servisi kullanmak için yetkili olduğundan emin olmak gerekir--örneğin, belirli bir kullanıcı kimliği ile oturum açmak (Bkz.
Kullanıcılar ve Gruplar). Bunu yapmanın geleneksel bir yolu her kullanıcı için gizli bir
parola seçmektir; böylece sistem kullanıcı olduğunu iddia eden birine kullanıcının parolasının ne olduğunu sorabilir ve eğer kişi doğru parolayı verirse sistem uygun yetkileri verebilir.
Eğer bütün parolalar sadece bir yerdeki dosyada saklanıyorsa, o zaman bu dosya çok dikkatli korunmalıdır. Bundan kaçınmak için, şifreler, dosyada saklanmadan önce, çıktısına bakılarak girdisinin ne olduğunun kolayca anlaşılamayacağı, bir tekyönlü işlevden geçirilir.
GNU C kütüphanesi, FreeBSD 2.0 ile tanıdığımız bir işlev olan crypt işlevinin davranışı ile uyumlu bir tek yönlü işlev sağlar. Bu işlev, iki tekyönlü algoritma sağlar: biri modern BSD sistemleriyle uyumlu MD5 temelli ileti özümleme (bazıları ileti özeti der) (message-digest) algoritmasıdır, diğeri ise Unix sistemlerle uyumlu Veri Şifreleme Standardını (Data Encryption Standard - DES) temel almaktadır.
Ayrıca güvenli uzak yordam çağrılarını (Secure RPC) ve normal DES şifrelemede kullanmak için bazı kütüphane işlevlerini sağlamaktadır.