Dağıtımla Gelmeyen Yazılımlar İçin:

Dağıtımlar yazılım ihtiyacınızın %98'ini rahatça karşılar. Fakat ihtiyaca göre dağıtımın dışına çıkmak isteyebilirsiniz.

Örneğin dhcp'de sürüm 3 ile beraber gelen otomatik olarak DNS'e kaydetme özelliğini faydalı bulursunuz. Bunu yapabilmek için Red Hat'in dağıttığı (tarih 8/2002) sürüm 2 dhcp'nin dışına çıkmanız gerekecektir.

İlk önce, eğer bu yazılım dağıtımınızda da geliyor ise (daha eski sürüm vs.), ilgili paketi sisteminizden kaldırın. Gerek dağıtım dışı bir RPM kurarken, gerek düz kaynak kodlarından (tar.gz) kurulum yaparken, dağıtımın verdiği paketi sistemde bırakmak ve bunun üstüne bir şeyler kurmak soruna yol açabilir. İlk önce dağıtımla gelenleri yok edin:

rpm -e paketadı

Bir yazılım, sisteme bir kaç paket halinde kurulabildiği için bütün RPM'leri sorgulamakta fayda olabilir. Örneğin

rpm -qa | grep mozilla

size, sistemde kurulu ve adında mozilla geçen bütün paketleri listeleyecektir. Eğer mozilla'yı dağıtımın dışından güncelleyecekseniz, bütün bu paketleri kaldıracaksınız.

SRPM Kullanın

Dağıtım dışı bir yazılımı sisteminize kurarken SRPM (kaynak kodu RPM'i) tercih edin. Kesinlikle ikilik RPM'i alıp kurmaya çalışmayın. Potansiyel güvenlik sorunlarını bir tarafa bırakırsak, karşı tarafın makinasının ve ilgili kitaplıkların sizinki ile aynı olduğunu varsaymaya gerek yoktur. Dağıtım dışı bir yazılım kurarken karşılaşılan sorunların %90'u, birbirinin birebir eşi olmayan sistemlerde hazırlanmış paketleri çalıştırmaya çalışmaktan kaynaklanır.

rpm --rebuild kaynak.src.rpm

İlgili ikilik RPM'ler derlenerek hazır edilecektir. Sisteminize bunları kurun.

TAR.GZ ile Başetmek: Kullanmak istediğiniz bir yazılım RPM olarak gelmiyor olabilir. RPM oluşturmayı deneyebilirsiniz. Pek çok paket için bu, sandığınızdan basittir. Eğer sisteminizi biraz daha yakından tanıyorsanız, bu yolu deneyin. Oluşturduğunuz RPM, başkaları için de faydalı olacaktır, proje yöneticisine yollayın.
Eğer RPM oluşturmak için gereken çalışmayı yapmak size gereksiz geliyor ise, o zaman iş sizin tertipliliğinize kalıyor. Paket sistemi size neyin, kaçıncı sürümünün kurulu olduğunu gösterebiliyordu. Bunun dışına çıktığınız zaman fazla dağınık davranırsanız, neyin kurulu olup olmadığını bilemezsiniz. Bütün tar.gz yazılımlarınızı tek yerde, örneğin /usr/local altında barındırın. Yazılımı derlerken özel ayarlar kullanmış iseniz, bunları bir dosyaya, örneğin configureopts adında bir dosyaya kaydedin ve yazılımı derlediğiniz dizinde bırakın. İleride ne yapmıştım, neden yapmıştım diye aramak problemini en aza indirmenin basit bir yoludur.