Bir önceki bölümde anlatılan basit yedekleme yöntemi kişisel
kullanımlar ve küçük siteler için yeterlidir. Daha ağır görevler
için kullanılan sistemlerde, çok seviyeli yedekleme daha uygun
olacaktır.
Basit yöntemin iki seviyesi vardır: tam ve fark. Bunlar her hangi
bir seviye numarası kullanılarak genelleştirilebilir. Bir tam yedek 0
ve diğerleri 1, 2, 3 gibi numaralandırılabilir. Her bir fark yedeği
seviyesinde, daha önceki yedeklemeden beri değişen her şeyi yeniden
yedeklemeniz gerekir.
Bunu yapmamızın sebebi, daha ucuz bir şekilde bir yedekleme
geçmişi oluşturmaktır. Bir önceki bölümde bulunan örnekte,
yedekleme geçmişi birinci tam yedeğe kadar gitmektedir. Daha fazla banda
sahip olarak bunu uzatabilirsiniz. Fakat her hafta için bir bant biraz
pahalı olabilir. Uzun bir yedekleme geçmişi faydalı olabilir, çünkü
bozulmuş veya silinmiş dosyalar uzun bir süre fark edilmeyebilirler.
Dosyanın sürümü yeni olmasa bile, hiç olmamasından daha iyidir.
Çok seviyeli yedekleme sayesinde, yedekleme geçmişi daha ucuz bir şekilde
uzatılabilir. Örneğin: şayet 10 adet bant alırsak; birinci ve ikinci
bantları aylık olarak (her ayın birinci cuması) yedekleriz, 3-6 arası
bantları haftalık (bir ayın diğer cumaları için, unutmadan bazı aylarda
5 Cuma olabilir, bunun için 4 adet fazladan banda ihtiyacımız var)
yedeklemeler için, 7-10 arası bantları günlük (pazartesi, Salı, Çarşamba,
Perşembe) yedekleme için kullanılabilir. Sadece 4 adet yeni bant ile
yedekleme tarihini 2 haftadan (bütün günlük teypler kullanıldıktan sonra)
iki aya kadar uzatabiliriz. Bu iki ay esnasındaki dosyaların tüm
sürümlerini saklayamayacağımız doğrudur ama yeterince sık aralıklar ile
saklama yapabiliriz.
Şekil 14.1 her gün için hangi yedekleme
seviyelerinin kullanıldığını ve ay sonunda hangi yedeklemelerin geri
yüklenebilir olduğunu göstermektedir.
Yedekleme seviyeleri, dosya sistemlerinin geri yükleme süresini
minimumda tutmak için de kullanılabilir. Şayet sıkıcı bir şekilde
artan seviye numaralarına sahip pek çok fark yedeğiniz var ise
bütün sistemi yeniden kurmak için, onların hepsini yeniden yüklemek
zorundasınız.
Geri yüklenmesi gereken bant sayısını minimize etmek için, her bir
fark yedeği bandı için daha küçük seviyeler kullanabilirsiniz. Bunun
yanında, yedekleme için gereken süre artacaktır (her yedek bir önceki
tam yedeklemeden itibaren her şeyi kopyalar). En iyi tablo
dump kılavuz sayfasında önerilmektedir. Bu sıralı
yedekleme seviyelerini kullanınız: 3, 2, 5, 4, 7, 6, 9, 8, 9... Bu hem
yedekleme hem de geri yükleme süresini kısa tutacaktır. En fazla
iki günlük işe eşit bilgileri yedeklemeniz gerekmektedir. Geri
yüklemeniz gereken bant sayısı iki tam yedekleme arasını ne kadar
uzun tuttuğunuza dayanır.
Bant | Seviye | Yedekleme (gün) | Geri Yükleme (bant nr) |
---|
1 | 0 | yok | 1 |
2 | 3 | 1 | 1, 2 |
3 | 2 | 2 | 1, 3 |
4 | 5 | 1 | 1, 2, 4 |
5 | 4 | 2 | 1, 2, 5 |
6 | 7 | 1 | 1, 2, 5, 6 |
7 | 6 | 2 | 1, 2, 5, 7 |
8 | 9 | 1 | 1, 2, 5, 7, 8 |
9 | 8 | 2 | 1, 2, 5, 7, 9 |
10 | 9 | 1 | 1, 2, 5, 7, 9, 10 |
11 | 9 | 1 | 1, 2, 5, 7, 9, 10, 11 |
... | 9 | 1 | 1, 2, 5, 7, 9, 10, 11, ... |
Bu hayali tablo işçilerin sayısını azaltabilir, ama dikkatle izlemenizi
gerektiren pek çok şey olduğu anlamına da gelmektedir. Değip
değmeyeceğine siz karar vermelisiniz.
dump komutu yedekleme seviyelerini desteklemek
için yaratılmıştır. tar ve cpio
komutları için ek araçlar kullanmanız gerekir.