Burada sabit diskimde hem Windows hem Linux olsun diyorsanız, bu konuya dahil değil. Internete de bağlanacak bir makinada Linux çalışmalı. Virüslerle uğraşmak istemiyorsanız buna dikkat edin. Bu makinada sadece Linux olduğunu varsayıyorum. Sunucunuza kuracağınız dağıtım için bir kısıtlama yok. Ama ben Fedora Core kurduğunuzu varsayacağım ve ona göre anlatacağım. Dağıtımların dosya sistemi üzerindeki farklarını biliyorsanız herhangi bir dağıtımı kurabilirsiniz. Ek olarak elinizin altında bir Knoppix CD'si olmalı. Bilgi toplamak için ona ihtiyacımız olacak.
Linux'u kurarken kurulum size Linux kuracağınız disk bölümünü soracaktır. Kurulum bir disk yapılandırma aracı içerir. Bu disk yapılandırma aracını kullanarak kök disk bölümünü ve takas alanı olarak kullanılacak bölümü kendiniz ayarlayacaksınız. Bunu kurulum kendiliğinden yapabilir ama ona bırakmayın, çünkü bizim üzerinde ramdisk'i yapılandıracağımız küçük bir disk bölümüne ihtiyacımız var. Kök disk bölümü için en az 10 GB yer ayırın, takas alanı olarak 1GB ayırın, özel disk bölümü için ise 100kB bile fazla gelir ama böyle yapmayın, ona da diskinizin boyutuna bağlı olarak büyükçe bir yer ayırın, başka amaçlar için de kullanabilirsiniz. Örneğin indirdiğiniz bazı paketleri ve dosyaları burada tutarsınız. Kök disk bölümü ve takas alanı kurulum sırasında yapılandırılacak. Ayırdığımız ek bölüme kurulum dokunmayacaktır, onu zamanı gelince biz yapılandıracağız. Sisteme kurulacak paketlerin seçimine sıra geldiğinde tam kurulumu seçin, çünkü ağınızda çalışan kullanıcıların hemen herşeye ihtiyacı olacaktır. Onları seçimlerinde özgür bırakmak için tam kurulum yapmalısınız. Kimi GNOME'u sever, kimi KDE'yi, kim çeviri yapar, kimi yazılım geliştirir.
Kurulum sırasında dil olarak türkçeyi seçin, Fedora ve bir çok dağıtım artık tamamen türkçe kuruluma sahip, kurulumdan sonra çoğu uygulama sizinle türkçe iletişim kuracak. Çeviri ekiplerimiz iyi çalışıyor, haklarını vermek ve türkçe kurulumu seçmek sonra da bir çeviri ekibine katılıp destek olmak lazım.
Ağ yapılandırmasında makinanıza olması gerektiği gibi bir isim verin, yani isim.alan.uzantı biçiminde bir isim seçin. Ben belge içinde sunucu isminin nilgun.buguner.home olduğunu varsayacağım. Siz de bu ismi kendi verdiğiniz makina ismi ile değiştireceksiniz. Yine kurulum sırasında ağ yapılandırmasında makinanızın ağ kartına sabit bir IP adresi atayın. Bu numarayı yerel ağlara ayrılmış olan ve internette kullanılmayan IP ailelerinden seçmelisiniz. Hatırlaması kolay olduğu için ben hep 10.0.0.0 ailesini tercih ederim. Ben sunucucu makinasının iç ağa bakan ağ kartının IP adresinin 10.10.10.1, ağ maskesinin (netmask) 255.255.255.0, ağ geçidi adresinin (gateway address) 10.10.10.254 olduğunu ve 10.10.10.0 ağına (network address) hizmet verdiğini varsayacağım. Yani ağınızdaki makinalara 10.10.10.2 ile 10.10.10.253 arasındaki herhangi bir adresi atayabileceksiniz. Makinanızda dış ağa bağlanmak için başka bir ağ kartı varsa ona atanacak isim ve adres konumuz dışında. Kurulum bitip sistemi başlattıktan sonra sistem üzerinde bazı yapılandırmalarla uğraşacağız.
 | Uyarı |
|---|
Burada önemli gördüğüm bir noktayı vurgulamadan geçmek istemiyorum. Makinanın iç işlemler için kullandığı IP adresi 127.0.0.1'dir ve bu numara ile ilişkilendirilen isim localhost.localdomain'dir. Bu standart ismi değiştirmiyoruz. Ya da bu adresle ilişkilendirilecek bir isim ataması yapmıyoruz. Yaparsanız saçma sapan hatalarla ceremesini siz çekersiniz. Benden söylemesi. Hele bu numaraya isim nasıl atanır bilmiyorsanız, bunu bana hiç sormayın. Bir ağ sunucusunun ya da istemcisinin bu isme ihtiyacı olmaz.
|
Kurulumu bitirdiğinize göre sistemimizi yapılandırmaya hazırız demektir. Önce ağdaki makinalara IP adreslerini dağıtacak DHCP sunucusunu yani dhcpd'yi yapılandıracağız. Bunun ardından Samba'yı yapılandıracağız. Sonrada ağdaki windows'ların birinde Samba ile ilgili ayarlarını yapacağız. Bu makinayı sunucu makinanın yanına alıp istemcilerde çalışacak linux'u yapmaya başlayacağız. Bu makina üzerinde edindiğiniz deneyimle diğerleri için farklı bir yapılandırma gerekiyorsa onları artık "makinayı sunucunun yanına almadan" yapacaksınız.
Eğer sistem GNOME oturumuyla açılıyorsa (genelde böyledir), root dışında tanımladığınız diğer kullanıcı ismiyle oturumu açın. GNOME oturumu açıldıktan sonra bir konsol açın ve su komutunu verin. Parola isteyecektir. root kullanıcısı için tanımladığınız parolayı verin. Artık root yetkilerine sahipsiniz. Yani sistem üzerinde her türlü işlemi yapmaya yetkilisiniz, çok dikkatli olun, bir dosya silerseniz kurtarma şansı yok, gitti-gider. mc komutu ile Midnight Commander'ı çalıştırın. Bir Norton Commander klonudur. Acemilik çekmeyeceksiniz. cd /etc komutu ile etc dizine geçin ve hosts.allow dosyasını bulun. F4 ile dosyayı düzenleme kipinde açın. İçini aşağıdaki dosyaya benzer şekilde düzenleyin:
# Bu dosyada yerel ag hizmetlerinden hangi makinalarin
# faydalanabilecegi belirtilir.
#
ALL: .buguner.home
ALL: 127
.buguner.home yerine makinanıza verdiğiniz ismin .alan.uzantı kısmını yazacaksınız. Başındaki noktaya dikkat! Gerekli değişikliği yaptıktan sonra F2 ile kaydedin ve çıkın (ESC ESC). Artık dosya düzenlenecek dediğimde ne yapılacağını biliyorsunuz: mc çalıştırılacak, dizine geçilecek, kürsör dosyanın üzerine getirilecek, F4 ile dosya açılacak, değişiklikler yapılacak, F2 ile kaydedilecek ve ESC ESC ile düzenleme kipinden çıkılacak.