Bütün bölümler ve diskler dosya sistemlerini kullanmazlar. Örneğin takas bölümü bir dosya sistemine sahip değildir. Pek çok disket teyp sürücü tarzında kullanılırlar. Bu nedenle tar veya disket yüzeyine doğrudan yazan programlar dosya sistemlerini kullanmazlar. Linux açılış disketleri bir dosya sistemi içermezler, sadece temel çekirdeğe sahiptirler.

Dosya sistemleri disklerin daha kullanışlı olmalarını sağlamakla birlikte, daima aşırı kayıtlama olayından dolayı, bu özelliklerini kısıtlamaktadırlar. Diskleri diğer sistemler ile daha uyumlu hale getirirler. Örneğin dosya sistemleri pek çok sistemde farklı olduğu durumlarda bile, tar dosya şekli bütün sistemlerde aynıdır. Linux açılış disketleri dosya sistemlerine ihtiyaç duymuyor olmalarına rağmen bir dosya sistemine sahip olabilirler.

İşlenmemiş diskleri kullanmamızın bir sebebi de onların biteşlem kopyalarını yaratmaktır. Eğer bir disk kısmen zarar görmüş bir dosya sistemi içeriyorsa, onu tamir etmeye çalışmadan önce tam bir kopyasını çıkarmak, meydana gelebilecek sorunlara karşı iyi bir önlem olabilir. Böylece tamir işlememiz başarısız olsa bile, bu işlemi tekrar yapabilme şansımız olur. Bunu yapmanın bir yolu dd komutunu kullanmaktır:

$ dd if=/dev/fd0u1440 of=floppy-image
2880+0 records in
2880+0 records out
$ dd if=floppy-image of=/dev/fd0u1440
2880+0 records in
2880+0 records out
$

İlk dd floppy-image dosyasına disketin tam bir kopyasını yaratır. İkincisi ise floppy-image'i diskete yazar (burada kullanıcının ikinci komuttan önce disketi değiştirmiş olduğu varsayılmaktadır. Zaten aksi bir durumda bu komut çiftinin hiçbir anlamı kalmayacaktır).