İstemci root sertifikasına erişebilmelidir.
Eğer İstemci Kimlik Kanıtlama Sunucusundan (çift yönlü) doğrulamaya ihtiyaç duyuyorsa, İstemci sertifikalarına da erişebilmelidir.
Bir sertifika dizini oluşturun ve sertifikaları onun içine taşıyın:
# mkdir -p /usr/local/etc/1x/certs
# cp root.pem /usr/local/etc/1x/certs/
# (seçimlik istemci sertifikalarını aynı dizine kopyalayın)
Yapılandırma dosyasını açın ve düzenleyin:
# startup_command: Xsupplicant ilk başlatılırken çalıştırılacak komut.
# Bu komut, kartın ağ ile kusursuz ilişkilendirilmesi için yapılandırılması
# gibi şeyleri yapabilir.
startup_command = <BEGIN_COMMAND>/usr/local/etc/1x/startup.sh<END_COMMAND>
startup.sh çabucak oluşturulacak.
İstemcinin kimlik doğrulaması olunca, bir DHCP isteği iletecektir veya elle bir IP adresi atayacaktır. Burada, İstemci kendi IP adresini startup2.sh dosyasında elle ayarlıyor:
# first_auth_command: Xsupplicant telsiz bir ağa kimlik doğrulaması
# yapacağı zaman çalıştırılacak ilk komut. Bu genellikle
# bir DHCP istemci sürecini başlatmak için kullanılır.
#first_auth_command = <BEGIN_COMMAND>dhclient %i<END_COMMAND>
first_auth_command=<BEGIN_COMMAND>/usr/local/etc/1x/startup2.sh<END_COMMAND>
-i sadece hata ayıklama amacıyla (geliştiricilere göre bu seçenek çıkarılabilir) kullanılabileceği için, allow_interfaces ayarlanmalı:
allow_interfaces = eth0
deny_interfaces = eth1
Sonra, NETWORK SECTION'ın altında, PEAP'i yapılandıracağız:
# PEAP'i kullanıyor olacağız
allow_types = eap_peap
# İlk aşamada (şifrelenmemiş aşama) kullanıcı adını
# öğrenmek için kulak misafiri olmak isteyenleri istemiyoruz,
# bu nedenle 'identity hiding' kullanılır
# (sahte bir kullanıcı adı kullanılır).
identity = <BEGIN_ID>anonymous<END_ID>
eap-peap {
# tls'de olduğu gibi ya bir root sertifikası ya da
# root sertifikalarırı içeren bir dizin tanımlayın.
root_cert = /usr/local/etc/1x/certs/root.pem
#root_dir = /path/to/root/certificate/dir
#crl_dir = /path/to/dir/with/crl
chunk_size = 1398
random_file = /dev/urandom
#cncheck = myradius.radius.com # Sunucu sertifikasının CN alanında
# bu değere sahip olduğundan emin olun.
#cnexact = yes # Tam bir eşleşme olmalı mı?
session_resume = yes
# Şu an 'all' sadece mschapv2.
# Eğer hiç allow_types tanımlanmamışsa 'all' öntanımlıdır.
#allow_types = all # burada all = MSCHAPv2, MD5, OTP, GTC, SIM
allow_types = eap_mschapv2
# Şimdi, PEAP'te bu yöntemlerden her hangi birini uygulayabilirsiniz:
eap-mschapv2 {
username = <BEGIN_UNAME>testuser<END_UNAME>
password = <BEGIN_PASS>Secret149<END_PASS>
}
}
İstemci ilk olarak erişim noktası ile ilişkilendirilmeli. startup.sh betiği o işi yapar. O aynı zamanda Xsupplicant'ın çalıştırdığı ilk komuttur.
 | Not |
|---|
iwconfig'e verdiğimiz sahte anahtara dikkat edin (enc 000000000)! Bu anahtar sürücüye şifreli kipte çalışmasını söyler. Anahtar, başarılı kimlik kanıtlamanın ardından başkasıyla değiştirilir. Eğer şifreleme AP'de (deneme amacıyla) kapalıysa bu enc off'a ayarlanabilir.
|
startup.sh ve startup2.sh, her ikisi de /usr/local/etc/1x/ altında olmalı.
#!/bin/bash
echo "$0: işlem başlatılıyor"
# Arayüzü devredışı bırakın (eğer çalışıyor ise)
/sbin/ifconfig eth0 down
# Rotaların boşaltıldığından emin olmak için
sleep 1
# Arayüzü sahte bir anahtarla yapılandırın
/sbin/iwconfig eth0 mode managed essid testnet enc 000000000
# Arayüzü başlatın ve çoğa gönderim paketlerini dinlediğinden emin olun
/sbin/ifconfig eth0 allmulti up
echo "$0: işlem tamam"
Sonraki dosya IP adresini statik olarak ayarlamak için kullanılır. Eğer bir DHCP sunucusu varsa (birçok erişim noktasında genellikle vardır), bu dosya olmayabilir.
#!/bin/bash
echo "$0: işlem başlatılıyor"
# IP adresinin atanması
/sbin/ifconfig eth0 192.168.1.5 netmask 255.255.255.0
echo "$0: işlem tamam"