Bir Unix işletim sistemindeki en önemli servis tek başına
init tarafından sağlanmaktadır. Açılış esnasında
ilk başlayan ve önyükleme sonrasında son kapanan servis
init servisidir. init açılışta;
artalan süreçlerinin başlatılması, dosya sisteminin bağlanması ve
kontrol edilmesi gibi bazı ufak tefek işlerin yapılmasını sağlar.
init'in yaptığı işlerin tam listesi
init'in açılış kipinde yapılan seçime bağlıdır.
Tek kullanıcılı kip: root haricinde hiç
kimse bağlanamaz ve root, konsolda bir kabuk kullanır.
Çok kullanıcılı kip:aynı anda pek çok
kullanıcının bağlanabildiği kiptir. Linux sistemleri genelde bu
kipte açılırlar.
Bazı sürümlerde bu iki kip genel konumlar olarak alındıktan sonra
X kipi de eklenerek bunlar üçlenmiştir. Bunlara çalışma
seviyeleri (runlevel) denir.
Linux 0-9 arasında 10 adet çalışma seviyesine izin verir. Ama
çoğu dağıtımda bunları bazıları tanımlıdır. Diğerleri kullanılmaz.
- 0: sistemi kapatır.
- 1: tek kullanıcılı kip
- 2: çok kullanıcılı ancak NFS kapalı
- 3: çok kullanıcılı kip
- 5: çok kullanıcılı kip, açılışta X'e
geçiş yapılır.
- 6: sistemi yeniden başlatır.
/etc/inittab dosyasının içeriği bu seviyeler
hakkında bilgi içermektedir ve açılışta hangi kipte çalışmaya
başlanılacağı yine bu dosya içinde tanımlanmıştır. Bu dosya
sayesinde dağıtımınızda hangi çalışma seviyelerinin tanımlı
olduğunu bulabilirsiniz.
Normal bir açılışta init, getty
programının çalışmasını sağladıktan sonra sistemdeki öksüz
programları evlat edinir. (Unix işletim sisteminde bütün programlar
tek bir ağaç altında olmak zorundadır. Bu yüzden bağımsız
programlar init'e bağlanır.)
Sistem kapatıldığı zaman init, süreçleri öldürür,
dosya sistemlerini ayırır, işlemciyi durdurur ve yapılması istenen
tanımlı diğer işlevleri yerine getirir. Bir Unix işletim sisteminde
ilk gelen ve en son giden her zaman init'tir.