Bütün bölümler ve diskler dosya sistemlerini kullanmazlar.
Örneğin takas bölümü bir dosya sistemine sahip değildir.
Pek çok disket teyp sürücü tarzında kullanılırlar. Bu nedenle
tar veya disket yüzeyine doğrudan yazan
programlar dosya sistemlerini kullanmazlar. Linux açılış
disketleri bir dosya sistemi içermezler, sadece temel
çekirdeğe sahiptirler.
Dosya sistemleri disklerin daha kullanışlı olmalarını sağlamakla
birlikte, daima aşırı kayıtlama olayından dolayı, bu özelliklerini
kısıtlamaktadırlar. Diskleri diğer sistemler ile daha uyumlu hale
getirirler. Örneğin dosya sistemleri pek çok sistemde farklı olduğu
durumlarda bile, tar dosya şekli bütün sistemlerde aynıdır.
Linux açılış disketleri dosya sistemlerine ihtiyaç duymuyor olmalarına
rağmen bir dosya sistemine sahip olabilirler.
İşlenmemiş diskleri kullanmamızın bir sebebi de onların biteşlem
kopyalarını yaratmaktır. Eğer bir disk kısmen zarar görmüş bir
dosya sistemi içeriyorsa, onu tamir etmeye çalışmadan önce tam
bir kopyasını çıkarmak, meydana gelebilecek sorunlara karşı iyi
bir önlem olabilir. Böylece tamir işlememiz başarısız olsa bile,
bu işlemi tekrar yapabilme şansımız olur. Bunu yapmanın bir yolu
dd komutunu kullanmaktır:
$ dd if=/dev/fd0u1440 of=floppy-image
2880+0 records in
2880+0 records out
$ dd if=floppy-image of=/dev/fd0u1440
2880+0 records in
2880+0 records out
$
İlk dd floppy-image dosyasına
disketin tam bir kopyasını yaratır. İkincisi ise
floppy-image'i diskete yazar (burada kullanıcının
ikinci komuttan önce disketi değiştirmiş olduğu varsayılmaktadır.
Zaten aksi bir durumda bu komut çiftinin hiçbir anlamı kalmayacaktır).