Winbind, UNIX ve Windows NT hesap yönetimini, bir UNIX makinasının tam anlamıyla bir NT alanına üye olmasını sağlayarak birleştirir. Bu gerçekleştirildikten sonra UNIX makinası, NT kullanıcılarını ve gruplarını sanki UNIX "yerel" kullanıcı ve gruplarıymış gibi görecek ve NT alanını tıpkı tamamen UNIX olan ortamlarda NIS'in kullanıldığı gibi kullanmaya imkan verecektir.
Sonuç olarak, UNIX makinasında herhangi bir yazılım bir kullanıcı veya grup adı hakkında işletim sisteminden bilgi istediği zaman, bu istem, ilgili alanın NT Alan Sunucusu'na sorularak çözümlenir. Winbind işletim sistemine alt seviyede (C kitaplığındaki NSS isim çözümleme modülleri vasıtası ile) bütünleşik olduğundan dolayı, NT Alan Sunucusu'na yapılan bu yönlendirme tamamen şeffaftır.
UNIX makinasındaki kullanıcılar bu şekilde NT kullanıcı ve grup isimlerini tıpkı "yerel" UNIX isimlerini kullandıkları gibi kullanabilirler. Dosyaların NT alan kullanıcılarına ait olması için chown komutunu kullanabilir, hatta NT kullanıcı adlarını kullanarak bir UNIX makinasına giriş yapabilirler.
Winbind'ın kullanıldığına dair tek işaret, kullanıcı ve grup isimlerinin DOMAIN\kullanıcı ve DOMAIN\grup şeklinde olmasıdır.
Ek olarak, Winbind, Pluggable Authentication Modules (PAM) sistemine bağlanan bir yetkinleştirme mekanizması sağlar. Bu yol ile UNIX sistemleri, PAM kullanan bütün uygulamaların kullanıcı yetkinleştirmesinde NT alan bilgilerini kullanabilirler. Bu mekanizma, sistemler arası parolaların eşzamanlı tutulması sorununu çözer, çünkü bütün parolalar tek bir yerde tutulur (Alan Sunucusu'nda).