Geridönüşümlü Çok Baytlı Dönüşüm

İçindekiler

1. Dönüşüm Seçimi - Dönüşüm ve özelliklerinin seçimi
2. Durumun saklanması - Dönüşüm durumunun gösterimi
3. Bir Karakterin Dönüştürülmesi - Karakterlerin tek tek dönüştürülmesi
4. Dizge Dönüşümleri - Çokbaytlı karakterlerle geniş karakterler arasındaki dönüşümler.
5. Çokbaytlı Dönüşüm Örneği - Eksiksiz bir çokbaytlı dönüşüm örneği

ISO C standardı dizgeleri çokbaytlı gösterimden geniş karakterli dizgelere dönüştürecek işlevler tanımlar. Bunların bir takım tuhaf özellikleri vardır:

Çok baytlı kodlama için varsayılan karakter kümesi işlevlere argüman olarak belirtilmez. Bunun yerine yerelin LC_CTYPE kategorisi tarafından belirtilen karakter kümesi kullanılır; bkz. Yerellerin Etkilediği Eylemlerin Sınıflandırılması.
Bir defada bir karakterden fazlası ile çalışan işlevler argüman olarak boş karakter sonlandırmalı dizgeleri gerektirirler (örneğin, metin bloklarının dönüşümü uygun bir yere bir boş karakter eklenmedikçe yapılmaz). GNU C kütüphanesi bir boyut belirtmeye imkan veren oluşumları içeriyor olsa da bunlar yine de genellikle sonlandırılmış dizgeler beklerler.

Bu sınırlamalara rağmen ISO C işlevleri çoğu bağlamda kullanılabilir. Grafik kullanıcı arayüzlerinde örneğin, metin basit ASCII değilse bir geniş karakterli dizge olarak gösterilmesinin gerektiği durumlar için kullanılacak işlevlerin bulunması gerekir. Metin, çevirileri içeren bir dosyadan gelmeli, kullanıcı çeviriyi kullanabileceği yerele ve dolayısıyla ayrıca kullanacağı harici kodlamaya karar vermelidir. Böyle bir durumda (ve birçok başka durumda), burada açıklanan işlevler çok uygundur. Dönüşümleri uygularken daha özgür olmak isterseniz iconv işlevlerine de bir bakın: Soysal Karakter Kümesi Dönüşümü.