Linux, disk yüzeyini RAM belleğin bir uzantısıymış gibi kullanan ve böylelikle fiziksel belleğin görünürdeki miktarını arttıran sanal bellek desteğine sahiptir. Çekirdek bellekteki kullanılmayan bloklarda bulunan bilgileri, disk yüzeyine yazar ve bellek başka işler için serbest kalmış olur. Bu bölümler gerektiği zaman bunlar belleğe tekrar alınırlar. Bu olaylar kullanıcıdan bağımsız bir şekilde gerçekleşir. Linux altında çalışan programlar geniş bir bellek alanı görürken, aslında bazı bilgilerin hemen yanı başlarında olduğundan habersizlerdir. Elbette ki sanal bellek kullanımı RAM kullanımı kadar hızlı değildir, bu nedenle program hızlarında düşüş yaşanır. Sabit disk üzerinde sanal bellek için kullanılan bölüme takas alanı denir.

Linux, dosya sistemi içindeki normal bir dosyayı veya bağımsız bir disk bölümünü takas alanı olarak kullanabilir. Bağımsız bir takas bölümü daha hızlı iken, bir takas dosyasının boyutunu değiştirmek daha kolaydır (bütün sabit diski yeniden bölümlemeniz gerekmez). Ne kadarlık bir takas alanına ihtiyacınız olduğunu biliyorsanız bağımsız bir takas bölümü oluşturun; ama şayet bundan emin değilseniz bir süre bir takas dosyası kullanın ve sistemin ne kadarlık bir takas alanına ihtiyaç duyduğundan emin olunca bir takas bölümü oluşturun.

Ayrıca bilmelisiniz ki Linux çeşitli takas bölümleri ve/veya dosyalarını aynı anda kullanmanıza izin verir. Şayet arada sırada daha büyük bir takas alanına ihtiyaç duyuyorsanız, bütün sistemi baştan ayarlamak yerine, kendinize bir takas dosyası yaratabilirsiniz.

İşletim sistemi terminolojisine ait bir not: bilgisayar bilimi takas (bütün işlemleri takas alanına yazmak) ve sayfalama (belirli bir zamanda belirli bir parçayı yazmak) olaylarını ayrı şeyler olarak almaktadır. Linux'un yapmış olduğu şey sayfalamadır ama Linux terminolojisinde bu takas olarak yerleşmiştir.